Sigara İçmenin Hükmü

Sigara İçmenin Hükmü

Sizin yapmanız gereken şey, doktorunuzun tavsiyesine acilen ve hemen uymanızdır. Zira, hastalıkların tedavi edilmesinde, tedavi edilmezse sonuçlarının ne olabileceği konusunda doktorlar en ehil kişilerdir. Dolayısıyla doktorun tavsiyesi, tavsiyenin ötesinde emir gibi anlaşılmalıdır.

Dolayısıyla, alanında uzman olan bir hekimin, sigaranın sağlığına zararlı olduğuna dair vereceği raporla bundan böyle sigara içmemesi kendisine tenbih edilen bir kişinin artık sigara içmesi helal olamaz. Zira dinimiz insan sağlığına, akla, mala, topluma ve dinî duygulara zararlı olan her şeyi yasaklamıştır.

Cenâb-ı Hak, “Kendinizi kendi elinizle tehlikeye atmayın.”1 buyuruyor. Efendimiz (a.s.) da “İki nimet vardır ki, insanların çoğu bunda aldanmıştır: Sıhhat ve boş vakit.2» buyurarak sağlığın önemine dikkatlerimizi çekmiştir. Sağlığın durumunum nasıl iyileşebileceğini, öncesinde nasıl tedbir alınması ve sonrasında ne olabileceğini en iyi alanında uzman doktorlar bilebilir. Elbette ki, biz takdire inanıyoruz, ancak, tedbir almak ve hastalık anında tedavi olmak da bizim görevimizdir.

Rabbimiz israf hususunda da şöyle buyurmuştur: “Yiyin, için fakat israf etmeyin. Çünkü Allah, israf edenleri sevmez.”,3 “Hiçbir kul, kıyamet gününde, ömrünü nerede tükettiğinden, ilmiyle ne gibi işler yaptığından, malını nereden kazanıp nerede harcadığından, vücudunu nerede yıprattığından ve bildiklerini yaşayıp yaşamadığından sorguya çekilmedikçe bulunduğu yerden kıpırdayamaz.”4 buyuran Peygamber Efendimiz (a.s.) da yine israfın kötü neticesini haber vermiştir. “İslam’da ne zarara uğramak ne de zarara uğratmak vardır.”5 hadîs-i şerifi ile “Kim Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsa çevresine eziyet vermesin.”6 hadîs-i şerifi de yine tütünün etrafa vereceği zarara işaret buyurmuştur.

Bu bilgi ve deliller ortaya koymaktadır ki, sigara içmenin caiz olmadığını söylemek asla zor değildir. Çünkü sigarada bu sakıncaların tamamı söz konusudur. Öyle ise, tütün içmekten bir Müslüman olarak fersah fersah uzak durmak gerekir.

  1. Bakara suresi, 2:195.
  2. Buhârî, Rikak 1; Tirmizî, Zühd 1; İbn Mâce, Zühd 15.
  3. A’raf suresi, 7:31
  4. Tirmizî, Kıyâmet, 1/IV/.612.
  5. İbn Mâce, Ahkâm, 17.
  6. Buhârî, Rikâk, 23, Nikâh, 80, Edeb, 31, 85; İbn Mâce, Edeb, 4; Ahmed b. Hanbel, 2/267.